Köderchübu

Afgelopen weken zijn snel voorbij gegaan, en inmiddels heb ik al aardig wat van de omgeving verkend. Zo zijn we (Paulien, Hanna en ik) vorig weekend naar Crans-Montana geweest, een of ander koeien evenement, wat ze Désalpes noemen. Eens in het half jaar gaan de koeien dus de berg op, of naar beneden in dit geval, voor de winter. Beetje raar dus dat we de koeien stoet volgden naar het festival, omhoog de berg op… uh?

In ieder geval was het een gezellig evenement, wat traditioneel gedans met traditionele muziek (jodelahitiee achtig) en heel wat eten om uit te proberen. Okee, we hebben het op een patatje en een stukje taart gehouden, het was niet echt te betalen haha. Toen we door het dorpje liepen zagen we bordjes hangen die een wandelroute terug naar Sierre aangaven. 2h15. Makkie! Dat deden we ‘wel even’, lees: op All Stars en totaal onvoorbereid. Maar ach, het zou ons toch weer 13(!) CHF pp voor 10min. gondel besparen. Nou, dat hebben we geweten. De wandeling was mooi, door bos, kleine dorpjes op de berg en uiteindelijk door de wijngaarden, maar we hebben het nog wel een aantal dagen gevoeld… 2h15 valt mee, behalve als de gehele wandeling best steil naar beneden gaat, dat voel je wel in je benen!

De dag erna dus niet zoveel gedaan, behalve artikelen gelezen voor de volgende dag. De stof van de artikelen was wel erg interessant, over het feit dat duurzaam toerisme het toerisme van de toekomst gaat worden. De impacts van toerisme worden namelijk steeds groter, denk bijvoorbeeld aan schade aan het milieu/natuur, aan de lokale bevolking (die soms gewoon moet verhuizen omdat ze even op een ‘te mooie plek’ wonen wat miljoenen kan opleveren), en natuurlijk heeft het ook economische gevolgen (wanneer je in een all-inclusive resort zit zal je niet snel je brood bij de lokale bakker halen). Gelukkig was ook de docent die dit onderwerp gaf een goeie, en hallelujah, hij sprak ‘normaal’ Engels! Heel leuk, dat sustainable tourism, maar ik weiger om hier lekkere druiven te kopen in de supermarkt… De hele omgeving zit vol wijngaarden (dus druiven!) maar de druiven in de supermarkt komen allemaal uit Italië of Frankrijk… hoe bedoel je sustainable….

Woensdagochtend had ik met mijn Franstalige projectgroepje een afspraak met het ‘office du tourisme’ van Anzère. Onze taak is namelijk om een team building dag te organiseren. Helemaal voorbereid, 10 plannen uitgewerkt zaten we daar, en de conclusie was dat het een half dagje ‘wine-tasting’ wordt, waarvan meneer het meeste nog zelf regelt ook. Ok, chill, scheelt ons weer werk. Maar huh!? Wat moeten we in godsnaam doen dan…? In ieder geval kan ik de gesprekken nu al voor 70% verstaan, en zelfs af en toe ook wat zeggen, dus het gaat de goeie kant op!

Trouwens, dat Sierre op een zonnig plekje ligt dat is wel gebleken (kijk maar naar de foto’s, allemaal met blauwe lucht en niet eens op dezelfde dag genomen, ha!) maar in de bergen is het best onvoorspelbaar. Iedere ochtend als ik de koelkast open doe kijk ik door het keuken raam even naar buiten naar de bergen. Zou er al sneeuw liggen? Nee tuurlijk niet, het is pas eind september. Maar woensdag lag er ineens wel sneeuw! Alle bergtoppen waren wit en iedereen liep ineens in zijn winterjas (wat ik principieel nog even uitstel want hallo, het is eind september). Beetje jammer alleen dat het in huis bijna net zo koud was als buiten. Inderdaad, le chauffage ne fonctionne pas! Potverdorie, ik dacht dat ik een thermostaat nog wel begreep, maar de verwarming ging echt niet aan… En de ketel? Die heb ik niet eens kunnen vinden dus begin me af te vragen of die er eigenlijk wel is… Inmiddels is het weer alweer veel beter, het hele weekend 22 graden en dus is de verwarming niet heel noodzakelijk, maar merde, le chauffage DOIT fonctionner! (excusez les mots)

Vrijdags ben ik met Lynn en Chiara (vorig jaar op exchange in Breda, nu een weekendje hier vanuit Duitsland) naar Derborance geweest, echt een prachtig plekje in de bergen! Hebben daar als een soort van ANWB generatie rondgelopen en ‘oh’ en ‘ah’ wat is het hier toch mooi (echt, kijk maar naar de foto’s met die mooie blauwe lucht;-) ). Lekker gepicknickt en daarna nog een warme chocomel met slagroom (ja, ik zag dat de ijsbaan in Haarlem geopend was dus ik had behoefte aan chocomelk met slagroom) op het mooiste terras gedronken. Ok, daar hing ook wel een prijskaartje aan, 5,5CHF is zelfs in Zwitserland wel duur, maarja, voort wat hoort wat zeggen ze dan.

Zaterdagavond heb ik in plaats van kastanjes geraapt kastanjes gegeten (iielll? Echt!? Ja! Echt!) En ze waren nog lekker ook! Ze hebben hier in de herfst namelijk een typische maaltijd, een Brisolée, avec du chataigne (kastanje), fromage (kaas) et viande (vlees). Eigenlijk smaken de kastanjes gewoon naar walnoten, vooral heel lekker met veel kruidenkaas:). Naast al het lekkere eten (ok, valt nog reuze mee hoeveel ik eet gelukkig) maar weer begonnen met hardlopen. Dat wordt nog flink trainen hier waar plat vals plat is en een heuvel een berg… Ach, des te meer ik weer kan eten toch?

À la prochaine!

p.s. Naast Frans ook wat Zwitsers-Duits geleerd, probeer de titel maar eens uit te spreken…(k=krg) Het betekend prullenbak. (uh? Ja inderdaad…)